Download Verborgen slavernij in Nederland 2012
Verborgen slavernij vindt hier in Nederland plaats onder je neus, om de hoek, zonder dat je het door hebt.
“Niemand heeft het gemerkt”, zeggen cliënten van FairWork. “Niemand zag wat mij werd aangedaan.” Sommigen van hen werden door hun bazen verstopt, dus niemand kon ze zien. Maar anderen kwamen tijdens hun werk dagelijks met nietsvermoedende Nederlanders in aanraking. Die waren zo nietsvermoedend, omdat slachtoffers niets mogen laten merken van hun baas. Natuurlijk speelt ook een gebrek aan kennis over het herkennen van signalen van mensenhandel en uitbuiting een rol.
FairWork signaleert dat er veel onduidelijkheid bestaat over verborgen slavernij in Nederland. Men denkt dat het slechts gaat om incidenten. Ook merken we dat het beeld heerst dat uitbuiting in sectoren buiten de seksindustrie ‘minder erg is’ of eenvoudiger op te lossen.
Verder veroorzaakt het grijze gebied tussen slechte arbeidsomstandigheden en mensenhandel onduidelijkheid: wanneer gaat een slechte behandeling van werknemers over in uitbuiting?
In Nederland wordt sinds 1 januari 2005 het uitbuiten van mensen voor hun arbeid gezien als een vorm van mensenhandel. Voor die datum was alleen uitbuiting in de seksindustrie strafbaar. In dit rapport toont FairWork aan de hand van vier waargebeurde, persoonlijke verhalen dat de aard en omvang van arbeidsuitbuiting niet onderschat moeten worden. Lees over de omstandigheden waarin Anna, Marek, Malaya en Amir werkten en ontdek de complexiteit van dit probleem.