Sharon van de Akker deed voor FairWork onderzoek naar ongedocumenteerde Nigeriaanse migranten die door de gevolgen van de corona pandemie werkloos werden. Deze groep is nog kwetsbaarder geworden dan ze al was. Toch hebben ze relatief weinig contact met hulpverleners. Ze redden zich vaak liever zelf.
FairWork sprak sinds de start van de corona pandemie in 2020 een grote groep Nigeriaanse arbeidsmigranten die wij eerder niet zagen. Zij werkten vaak in zeer precaire omstandigheden, en waren veelal ongedocumenteerd. Dit was reden om samen te werken met studenten die onderzoek naar deze doelgroep wilden doen.
Werkloos door de pandemie
Sharon van de Akker wilde voor haar studie Applied Anthropology aan de UVA de arbeidsomstandigheden van ongedocumenteerde Nigeriaanse migranten in Nederland onderzoeken. Maar het merendeel van haar respondenten was werkloos, als gevolg van de pandemie. Daarom richtte zij zich op de vraag wat de gevolgen van werkloosheid zijn voor hun al precaire situatie.
Het onderzoek concludeert dat werkloosheid invloed heeft gehad op de fysieke mobiliteit van de doelgroep, op hun documentatie proces en op hun mentale gezondheid. Hierdoor is de kwetsbaarheid van de groep verergerd.
Informele sociale netwerken
Toch hebben ongedocumenteerde Nigeriaanse migranten strategieën om met hun precaire situatie om te gaan. Zo maken zij veelvuldig gebruik van hun informele sociale netwerken en hier zijn zij grotendeels afhankelijk van.
Wanneer persoonlijke netwerken niet meer de benodigde hulp kunnen bieden, richten zij zich pas tot Ngo’s. Deze zijn tijdens de pandemie een grotere rol gaan spelen in het leven van ongedocumenteerde Nigeriaanse migranten.
Ngo’s als laatste toevlucht
Veel respondenten in het onderzoek zagen de hulp van Ngo’s voor de pandemie als onnodig. Liever lossen zij zelf, met hun informele netwerk, hun problemen op. Bovendien waren veel respondenten niet bekend met het bestaan van Ngo’s, of hadden zij moeite met het zoeken naar informatie over deze organisaties. Tijdens de corona crisis kwamen zij meestal via iemand uit hun persoonlijke netwerk bij Ngo’s terecht. Zij zagen de hulp als een laatste toevlucht.
Sharon legt op basis van haar bevindingen twee vragen neer voor Ngo’s zoals FairWork:
- Hoe kunnen cultural mediators of persoonlijke netwerken ingezet worden om organisaties beter bereikbaar te maken voor ongedocumenteerde Nigeriaanse migranten?
- Hoe kan deze hulp van Ngo’s aantrekkelijker worden gemaakt voor deze groep?
FairWork neemt deze vragen en suggesties mee in het werkveld.
Hier kun je het samenvattende rapport van Sharon lezen. De volledige scriptie is bij FairWork op te vragen.