Eén miljoen Nederlandse huishoudens besteden huishoudelijk werk uit aan particuiere schoonmakers. Zij zijn verplicht de vakantierechten te respecteren. Velen doen dit – bewust of onbewust – niet.
Slechts 11 procent van de huishoudens betaalt vakantiedagen deels door, en slechts 4 procent doet dit voor de wettelijk verplichte vier weken per jaar en het daarbij geldende gehele uurloon. Ook betaalt slechts 14 procent een vakantietoeslag van 8%. Een kwart betaalt de huishoudelijk werker onder het wettelijk (netto) minimumloon. [1]
Daar komt bij dat huishoudelijk werkers door de huidige wetgeving in Nederland een kwetsbare positie hebben. Door de wet “dienstverlening aan huis” genieten huishoudelijk werkers niet dezelfde sociale zekerheid als mensen werkzaam in andere sectoren. Deze wetgeving is in strijd met de internationale conventie ILO 189, die een internationale standaard voor de arbeidsnormen voor huishoudelijk werk zet. Nederland heeft deze conventie in 2011 ondertekend, maar niet in werking laten treden.
Gebrek aan sociale zekerheid
Particuliere schoonmakers hebben weinig tot geen sociale zekerheid: geen WW, geen arbeidsongeschiktheidsverzekering, geen verzekering voor langdurige ziekte en geen aanvullend pensioen. Het Nederlands beleid laat deze groep vallen, terwijl huishoudelijk werkers essentieel werk verrichten om de Nederlandse maatschappij draaiende te houden. De gevolgen zijn schrijnend, al helemaal voor de vele ongedocumenteerde huishoudelijk werkers.
Wat kan jij doen?
Betaal jij iemand om je huis schoon te maken? Dan ben je werkgever! Houd je aan de wettelijke verplichtingen en respecteer de vakantierechten. Maak afspraken met je huishoudelijk werker over doorbetaalde vakantie en 8% vakantiegeld. Dit is verplicht, ongeacht juridische status en/of het ondertekenen van een schriftelijk contract. [2]
Noodfonds huishoudelijk werkers
Huishoudelijk werkers in Nederland worden vaak onderbetaald, uitgesloten van reguliere arbeidsbescherming, en hun arbeidsrechten worden vaak niet nagekomen door werkgevers. Zolang er geen goed vangnet is voor deze groep, is een noodfonds noodzakelijk om hen bij te staan. Het fonds van Stichting Noodhulp voor Migrant Domestic Workers schiet te hulp bij (ongedocumenteerde) huishoudelijk werkers in nood, bijvoorbeeld als zij inkomsten mislopen. Draag nu bij aan het noodfonds.
[1] Zie onderzoek van de Sociaal Economische Raad ‘Markt voor persoonlijke dienstverlening in internationaal perspectief’ (2020)