Nieuws

De stem van cliënten: het verhaal van Mirela

vrouw aan de telefoon

Mirela had een baan in Roemenië, ze werkte in customer service. Maar in het najaar van 2023 zag ze een vacature staan op Europa.jobs om te werken in Nederland.

Ze nam contact op met de Roemeense recruiter en hoorde dat ze kon gaan werken op Schiphol, en gratis huisvesting zou krijgen. Het leek haar geweldig. De recruiter maakte een professionele indruk. Ze zegde haar baan en huis in Roemenië op en vertrok vol verwachtingen naar Nederland.

Eenmaal in Nederland lukt het Mirela niet om contact te krijgen met de recruiter. Ze gaat naar het uitzendbureau waar ze voor zou werken en tekent haar contract. Het blijkt een nul-urencontract, voor de duur van 4 weken, en zonder loondoorbetalingsverplichting. Ze betaalt er ook 150 euro borg voor de huisvesting.

In tegenstelling tot wat ze had gehoord van de recruiter, is de huisvesting niet gratis. Ze moet elke week betalen. Omdat er de eerste twee weken toch geen werk voor haar blijkt te zijn, gaat het uitzendbureau in de eerste twee weken op zoek naar nieuw werk voor Mirela. Intussen betaalt ze de huisvesting wel door.

Haar eerste baan duurt 6 weken, daarna is Mirela niet meer nodig. Het uitzendbureau vraagt haar om te tekenen voor het einde van haar contract, maar dat wil ze niet. Ze moet ook de huisvesting verlaten, maar ook dat weigert ze; ze zou dan op straat staan. Mirela heeft nu geen werk, geen inkomen en kent bijna niemand in Nederland. Ook teruggaan naar Roemenië kan ze niet; daar heeft ze alles opgezegd. Ze voelt zich erg eenzaam. Ze vraagt de Roemeense Ambassade om hulp. Daar krijgt ze de tip om een melding bij de NLA te doen. De NLA zegt haar klacht te onderzoeken.

Intussen blijft ze naar nieuw werk zoeken; ze stuurt veel sollicitaties uit. Een nieuwe recruiter van het zelfde uitzendbureau vertelt haar dat sommige werkplekken alleen bedoeld zijn voor personen die nog in Roemenië wonen. Het feit dat Mirela al in Nederland is, en al een contract met het uitzendbureau heeft getekend, is blijkbaar geen voordeel maar een nadeel. Ondanks de vele beschikbare vacatures in Nederland, heeft Mirela ruim 3 maanden geen werk en inkomen.

In april dreigt het uitzendbureau dat ze de politie inschakelen om haar uit de huisvesting te zetten. Met hulp lukt het Mirela om een paar dagen later nieuw werk te vinden bij een nieuw uitzendbureau, met nieuwe huisvesting. Ze gaat meteen aan de slag. Van haar nieuwe inkomen kan ze helaas weinig houden; ze heeft in totaal een schuld van bijna 2,5 duizend euro opgebouwd bij het eerste uitzendbureau vanwege de huisvesting.

Mirela is gekwetst door wat haar is overkomen. Ze is voor de gek gehouden en betaalt daar nog steeds voor. Het blijkt moeilijk om het uitzendbureau aan te pakken; de korte contracten en gecombineerde huisvesting zijn toegestaan in Nederland en misleiding is lastig te bewijzen.

Mirela blijft intussen strijdbaar. Ze vertelt haar verhaal. In mei ging ze met FairWork mee op werkbezoek bij een Tweede Kamerlid. Ze kon er uit eigen ervaring uitleggen waarom veel arbeidsmigranten schulden hebben, op straat komen te staan, en geen oplossing vinden voor hun probleem. En wat er moet verbeteren: aandacht voor fatsoenlijk en zeker werk, minder afhankelijkheid, en hulp bij het opeisen van hun rechten.