Met eigen ogen heb ik gezien wat de toekenning van schadevergoeding met een slachtoffer van mensenhandel doet. Ik was verrast over de positieve effecten die dit voor hen heeft. Want ja, het gaat om het geld, maar zeker ook over de erkenning van het aangedane leed. Naast financiële is er emotionele compensatie.

Als je aan een slachtoffer vraagt wat hij nodig heeft, kom je na een veilige plek en eten en drinken, al snel uit bij geld. Logisch, hier is het om begonnen. Vassil trok naar Nederland om geld te verdienen; op zoek naar een beter leven. Hij werkte ruim 80 uur per week, maar kreeg slechts een schijntje betaald. Natuurlijk wil hij de rest van zijn geld ontvangen. Via de rechter heeft hij loon en immateriële schade gevorderd.

‘Als de rechter het zegt, is het waar’. Het ‘waar’ zit ‘m voor Vassil erin dat de mensenhandel vanaf het vonnis heeft bestaan. De rechter heeft het zelf gezegd. Het is niet langer zijn woord tegen die van zijn uitbuiter of een verwarrende nare herinnering in zijn hoofd. ‘ Misschien viel het toch wel mee? Of: ‘Ik ben hier maar tijdelijk dus heb niet veel te willen’.

hamer en boek

Het duurde een poos voordat hij scherp had in wat voor situatie hij verzeild was geraakt. Het was niet ideaal, maar wat moet je? Als wij vervolgens uitleggen dat mensenhandel strafbaar is en zijn baas flink aan hem verdiend, blijkt dat een eye-opener. Huh?! Het kwartje valt voor een deel. De toegekende schadevergoeding liet dit kwartje verder vallen. Een ander mag jou dit niet aandoen. Je hebt dus wat te willen: je loon en opkomen voor je rechten en jezelf. Toen de rechter dit onrecht bekrachtigde was het effect ongekend: ‘Ik ben opgestaan voor mezelf en heb gelijk gekregen.’

Vragen naar aanleiding van dit artikel?

Professionals die tijdens hun dagelijks werk in aanraking komen met (mogelijke) slachtoffers van mensenhandel kunnen gratis en vrijblijvend een adviesgesprek aanvragen bij de FairWork Academie.